5. Czas leczy wszystko, wszystko oprócz prawdy .

* Oczami Krzysztofa *

Gdy zeszłem na dół , Iwona zaczęła mnie o wszystko pytać .
- Co jej znowu powiedziałeś ?
- Ja nic.
- No to opowiedz co się stało .
- Ok .
Zacząłem opowiadać . Nie było tego dużo , ale za każdym razem powodowało to łzy w moich oczach .
- Co ?! Zarzuciłeś jej że jest w ciąży ? - było strasznie wkurzona
- No .
- I mówisz to całkiem ze spokojem  ? Krzysiek ! Opanuj się ! Ona ma dopiero 20 lat. Niedawno przeżyła tragedię a ty zarzucasz jej coś takiego ? Nie spodziewałam się czegoś takiego po tobie . - Wyszła obrzucając mnie zimnym spojrzeniem .
Jeju, co ja takiego zrobiłem ? Chciałem powiedzieć to trochę inaczej . Ale wyszło nie tak jak chciałem . Spojrzałem na zegarek : 15:00 . Zacząłem się przygotowywać do treningu. Włożyłem najpotrzebniejsze rzeczy do torby , ubrałem się i wyszedłem z domu.

* Oczami Iwony *
Zapukałam do pokoju Kingi . Nie odpowiedziała. Nacisnęłam klamkę - drzwi były otwarte . Otworzyłam je i zobaczyłam jak Kinga płaczę . Bez zastanawiania się usiadłam czym prędzej na łóżku i zaczęłam ją pocieszać .
- Przepraszam za Krzysia . On czasem powie zanim pomyśli .
- Nie Iwona . On miał chyba rację . Miał prawo zarzucić takie podejrzenia.
- Nie , nie broń go . On ma swój rozum i powinien pomyśleć za nim to powie. Wie przez co przeszłaś , więc nie powinien .  Ale powiesz mi , co się stało. ?
- Powinnam . Ale powiem to wieczorem . Przy kolacjii  . Ok ?
- Ok. No to może pójdziemy się przejść do centrum handlowego na zakupy hmm ? Tak na poprawę humoru.
- Spoko .
- To czekam na dole .

* Oczami Kingi *
Rozmowa z Iwoną pomogła mi . Poprawiła mi  humor . Postanowiłam , że powiem im całą prawdę . Nie mogę ich trzymać tak w niepewności . I tak pewnie by się zgapili jakby te wymioty zdażały się częściej . Spojrzałam przez okno . Słońce świeciło i wydawało się być ciepło, jak na jesień . Ubrałam się to :

I zeszłam na dół . Wstąpiłam jeszcze do kuchni , żeby pogadać z Iwoną . 

- Ej , a Seba z Domi to sami zostaną ? 

- Nie . Spokojnie , zadzwoniłam po mamę . Przyjedzie tu i się zaopiekuje nimi . Chociaż lada chwila powinna tu być . 

- To dobrze. A wujek gdzie poszedł ? 

- Na trening pewnie . 

- Będę musiała go przeprosić . Za swoje zachowanie. 

- Przeprosisz go na kolacjii . 

- Pewnie tak . A co będzie na kolacje  ? 

- Coś się wymyśli . To będzie taka kolacja rodzinna na twoje powitanie .

-  Rodzinna powiadasz ? 

- Tak. Jutro idziemy na mecz ok ? A po meczu będzie powitanie twoje z kolegami Krzysia . Gdzieś tak około 20:00 będzie impreza czyli , 3 godziny po meczu .  

- Ok. Dawno nie byłam na meczu. Czyli rozumiem że na dzisiejszą kolację mam się ubrać normalnie , a jutro elegancko ?

- Wystrzałowo kochana. Wystrzałowo .  

 W tej chwili zadzwonił dzwonek . 

- To pewnie mama . 

Iwona poszła otworzyć. Ja natomiast nalałam sobie soku , bo strasznie zaschło mi  gardle. Po chwili powitałam sie z miłą panią. Iwona poszła się przebrać . Po 10 minutach Iwona zeszła. Ubrała się i wyszłyśmy do centrum . Przez drogę gawędziłyśmy sobie o różnych rzeczach . 

- Fajni są Ci koledzy Krzysia ?

- Bardzo . Z nimi nie da się nudzić . Od razu poprawi Ci się humor .

- Mam nadzieję . Długo jeszcze do tego centrum ?

- Nie . Już jesteśmy - i posłała mi promienny uśmiech . 

Weszłyśmy do pierwszego sklepu z ciuchami . Wybrałam sobie to co mi się podobało i na jutro . Podeszłam do kasy i zapłaciłam za zakupy. Iwona też kupiła sporo ciuchów. Pochodziłyśmy jeszcze po sklepach . Kupiłyśmy potrzebne rzeczy na kolacje i ruszyłyśmy w stronę domu.

- Co sobie kupiłaś ?

- Dowiesz się dziś i jutro . Ej , a ta impreze jutro na ,, moje powitanie '' to będzie w klubie czy w domu ?

- W klubie. Bo w domu byśmy się nie pomieścili. 

- No tak / Dużo będzie ich ? 

- Kogo ? Kolegów ?

- Nom.

- Cały zespół . 

- Co ? 

- No cały zespół. Oczywiście z dziewczynami lub z żonami niektórzy . 

- O boże ! . Nie trzeba było . Nie Wystaczy powiedzieć zwykle ,, cześć '' ?

- Coś ty ? Krzysiek jest na treningu , i pewnie już wszystkim rozgłosił że jesteś . 

- No tak. Cały Krzysiek . 

Nim się spostrzegłyśmy byłyśmy już w domu . 

- Ty idź wypocząć trochę , a ja pójdę przygotować kolację .

- Może Ci pomogę ? 

- Nie nie trzeba,  . Już Cię tu nie ma . 

- Ok. 

Poszłam do swojego pokoju  i zwierdziłam że pójdę na małą drzemkę . Tak na pół godzinki. Ustawiłam sobie budzik na 17:30 . I położyłam się na łóżku . Nie potrzeba było dużo czasu abym zasnęła . 

* 30 min później * 

Obudził mnie dźwię alarmu. Wstałam leniwie. Zeszłam na dół . 

- Krzyśka jeszcze nie ma ? - zapytałam Iwony która przygotowywała kolację.

- Jeszcze nie ma . Kończy trening o 18:00 . Więc idź już powoli przygotowywać . Ubierz się , umaluj i pomożesz mi rozłożyć talerze ze sztućcami Ok /?

- Ok.

Poszłam na górę . Wzięłam swoje nowe ciuchy i położyłam do szafy . Stwierdziałam że ubiorę się trochę inaczej niż na zyklą kolację . Wybrałam to : 

Zrobiłam lekki miakijaż i zeszłam na dół. Rozłożyłam talerze i sztućce na stole . Spojrzałam na stół . Wyglądał pięknie. Iwona zaczęła roznosić talerze z jedzeniem . Gdy wszystko było naszykowane z niecierpliowością czekałam na Krzysia. Było pięć po 6 , a ja z każdą chwilą denerwowałam sie coraz bardziej . Po chwili usłyszałam dzwonek do drzwi . Moje serce zaczęło szybciej bić .

- Nadeszła chwila prawdy - pomyślałam i usiadłam na kanapie czekając na wujka .

----------------------------------------------------------------

Taki trochę dłuższy mi wyszedł . Bo miałam wenę . 

Ostatnio jej nie miałam więc długo się rozdział nie pojawiał. 

Proszę o komentowanie . 

Pozdrawiam :)